Bir noktadan bile çok daha küçük olduğum bir evrende başladı hayat denilen sürecim. Etrafımı yorumlama çabamla başlarken her şey, her insan gibi aradım durdum kendimi. Bazen bir sınav başarısı, bazen para, bazen hayat için koşturdum durdum bir şeylerin peşinde. “Aslını kavrayamadığım şeye nasıl sabrederim” cümlesini düşünürken hayatın tokatları ayılttı beni ve gerçeği hatırlattı. Yazıyorum, öğrendiğim bu gerçeklerle sizleri de ayıltmak ve bir gün kendinize günaydın demeniz dileğiyle...